 |
| Kirsten Dust in 'Melancholia' a Lars von Trier |
Nostris
in linguis hodiernis persæpe adhibetur hoc vocabulum (francogallice
mélancholie, anglice melancholy, hispanice melancolía)
sensu plus minus aperto languidæ tristitiæ quæ multos affiglit tum
aliquando cum sæpe. Sunt enim homines quos natura videtur accomodata
melancholia: rare ridere solent, silentio solitudineque fruentes,
omnia æquo animo patientes. Hujus verbi origo est antiquissima et
pertinet ad theoriam medicam circum Hippocratis discipulos natam.
Nimirum hoc multis cum vocabulis qui orta sunt secundum quadam
ratione historica accidit, quorumque historiam noscem discimus de
antiquas cogitandi theorias nunc jam relictas.
Melacholia
enim duabus vocabulis græcis composita: μέλας
valet niger, χολή autem
bilis, ab eo quod secundum theoria Hippocrati tradita -perperam ut
apparet- hominis corpus esse compositum ex quattuor præcipue
humoribus, nempe sanguine, pituita et bile duplice tum flava cum
nigra. Sanitatem ergo, paucis vocabulis expressam, ex horum æquabili
mixtione constare censebant; morbus autem ab excessu aliquorum horum
humorum oriri. Cur ex quattuor humoribus compositum ne adhuc quidem
hodie pro certo scimus. Sunt qui censunt originem hujus theoriæ
tradendam esse a philosophis (vobis fortasse in mente veniat quattuor
elementi ex quibus omnia composita esse secundum ille Empedocles).
Scimus enim ex officina philosophorum, rerum origines perquirentium,
hoc dogmatismum veterum necnon ex eadem contemplatione a comparatione
cum plantis et animalibus ducta theoria medica prodire. Igitur ut in
anno aliquando hyems maxime viget, aliquando ver, dein æstas,
postremo autumnus, sic in homine aliquando pituita, aliquando
sanguis, aliquando bilis, primum flava, dein nigra, viget.
Cum
enim nimis bilis atræ aliquis habuisset, plenus præcipue horribilis
iræ, sed etiam tristitiæ et aliarum similium passionum erat. Ex
quibus passionibus superfuit in vocabulo hodierno tristitiæ (sed, ut
exemplum afferam veteris sensui, hispanice exstat adjectivum
'atrabiliario', plus minus plenum iræ significans).
Adhuc
vero quæstio manet: quæ re vera erat bilis atra, ubi invenire
potest, nunc qui nullum humorem nigrum in corpore esse scimus? Non
pro certo scimus. Sunt autem qui credunt eos bilem atram
appellavisse sanguinem aliis humoribus mixtam quæ infirmo vomente
seu mingente apparebat. Quid de te, quid censes?
Fontes:
https://play.google.com/store/books/details/Cornelis_Pruys_van_der_Hoeven_De_historia_medicina?id=nYxiAAAAcAAJ (latine)
http://dicciomed.eusal.es/palabra/melancolia (hispanice)
No hay comentarios:
Publicar un comentario